Artikelen door Ellen Faber

glanzend parelt haar verdriet

Als een zwarte gestalte staat ze onder de rode beuk, haar rouw als een zware mantel omgeslagen. Glanzend parelt haar verdriet- als zweetdruppels op de huid- een glanzende weerspiegeling van het innerlijk gemoed. Haar rouwmantel opent zich uitnodigend. Treed nader. Ik zie de geborgenheid van een moederschoot; met glad geaaide borsten als kussens en een […]

oog in oog met Frida

Gemiste kans Oog in oog met Frida kantelt mijn zelfbeeld. Ik herken iets van haar in mij. In mijn jonge jaren had ik volle donkere wenkbrauwen, ze liepen zelfs lichtelijk door. De maatschappij wees me erop (soms letterlijk met ‘het vingertje’) dat vrouwen geen doorlopende wenkbrauwen en andere gezichtsbeharing horen te hebben. Omdat ik geen […]

,

Ik, de schepper van mijn gedachte

Ik kies opnieuw. Keer op keer kreun ik als de rugzak aan mijn schouders trekt. Kies opnieuw! In gedachte haal ik mijn intentie voor deze dag tevoorschijn. Ik zie de tekening voor mijn geestesoog verschijnen. Dankbaar richt ik me, als de naald van een kompas naar het noorden, op de intentie. Deze visueel neerzetten is […]

Activatie van levenskracht

Geknotte plataan. Mijn afgeknotte takken stompen als gebalde vuisten naar de grijze lucht. Vader, vergeet me niet, laat me hier niet alleen, met mijn klompvoet staan op deze plek, waar vogeltjes over het grastapijt trippelen en poezen zich languit op hun rug rollen met gebogen pootjes. Ik voel me zo kaal en ingeperkt. Maar wacht […]

Doornroosje op stap

Negeren of eren? Ik betrap me erop dat ik de pijn aan mijn voet wil negeren. Ik ben net begonnen met wandelen dus mijn voet kan nog niet pijn doen, is de redenering. Een lacherige gedachte komt in mij op: Maar wacht eens even: misschien is dit ‘het steentje’ in mijn schoen. Een reminder van […]

Het mysterie in de grot (pasen)

Transfiguratie heet het. Ik kan het met mijn verstand niet ‘vatten’. Mijn verbeelding zoekt via de lijnen van tekenen en taal een manier om naar het mysterie van Pasen te ‘kijken’. Zo krijgt Pasen een persoonlijke betekenis voor mij. Welk mysterie vond er met Pasen plaats in de grot? Het mysterie van ‘de opstanding’ plaats […]

grot gevoelens

Samen gingen we op pad. We hadden zin in een boswandeling, mijn zus en ik. We stonden stil op een kruispunt van paden en overlegden welk pad we in zouden gaan. En toen…Stt! kijk een ree. Waar? Daar in het struikgewas tussen de bomen.. Nee dat kan niet waar zijn, het zal wel een hond […]

,

Een dagelijks portie geluk

Een dagelijks portie geluk. ’Wat zegt u, ik ben doof’ en hij wijst naar zijn oren. Langzaam staat de man met het jagershoedje  op van zijn bankje en wandelt naar het hek terwijl hij herhaalt dat hij doof is. ‘Wat zit u daar lekker in de zon’. Over het hek heen maken we een praatje […]

,

een kleine woordenwisseling

Woordenwisseling Als ik op de driesprong aan kom, staat daar een, van dik hout zaagt men planken, bankje. Ik neem plaats, open mijn telefoon  en staar  naar het kleine scherm. Maps presenteert meerdere weggetjes maar geen overzicht….welk weggetje leidt zonder een al te grote omweg naar huis? Ik hoor: Hobbel de bobbel, twee fietsers op […]

zij wandelt met haar paarden

Ik loop zigzaggend over een zanderig pad omzoomd door meidoornhagen. Links en rechts is een grasweide en daarachter bos. Mijn blik is omlaag gericht want ja, overal liggen plassen en ik wil niet in de modder uitglijden. Vanuit mijn linkerooghoek zie ik beweging. Er loopt een paard met me mee. Dat voelt bijzonder. De vorige […]