glanzend parelt haar verdriet
Als een zwarte gestalte staat ze onder de rode beuk, haar rouw als een zware mantel omgeslagen. Glanzend parelt haar verdriet- als zweetdruppels op de huid- een glanzende weerspiegeling van het innerlijk gemoed. Haar rouwmantel opent zich uitnodigend. Treed nader. Ik zie de geborgenheid van een moederschoot; met glad geaaide borsten als kussens en een […]