Artikelen door Ellen Faber

,

Ijsbloemen in mijn bloed

De zon lokt me naar buiten, met zijn stralen wenkt hij me: KOM! Ik geef direct gehoor aan deze uitnodiging. Ik trek mijn jas aan, wikkel de dikke paarse sjaal om mijn nek en trek de wollen pet met bloemen tot over mijn oren naar beneden. Na dagen van grijzigheid stap ik nu het licht […]

,

Bloodlines, een sneeuwtekening.

Bloodlines is het thema wat zich in mijn achterhoofd genesteld heeft als ik naar buiten stap voor verse inspiratie. Buiten is het wit, de lucht een grijswitte deken. Er ligt sneeuw op de heg, en  sneeuw opgehoopt langs de stoeprand. Het wandelpad is sneeuwvrij en blubberig. De paaltjes zijn afgetopt met een bolletje sneeuw, aan […]

Alsof het stroomt

Stapvoets door het gras en dan even stilstand, mijn tenen raken de oeverrand, waar het water net wel of net niet, over de stenen spoelt. Langzaam nader ik de plek, de plek waar ik mezelf te water laat. Mezelf vergetend word ik deel van de stroom. Ik zie de oevers het water omarmen: een bedding […]

,

kracht van de leerkracht

Daar staat ze dan, vers aangesteld, een leerkracht vol goede bedoelingen. Haar hart  liefdevol uitreikend naar de kinderen rondom haar.Zoals een vuurtoren die zijn licht richt en ronddraait.Over een menigte kleurig bewegende kinderlijven, op en neerdeinend als golven in de branding, hun stemgeluid gierend en krijzend als meeuwen. Deze onrust, veroorzaakt door een overvloed aan beweging […]

school-plein-vrees

Verlaten , verloren sta ik midden op het schoolplein omringd door allerlei kinderen, krioelend en schreeuwend.School-plein-vrees. Ik voel me verloren in deze menigte drukdoeners. Ik stap uit het midden naar de zijlijn. Daar bij het hek, tussen het gevlochten ijzerdraad door, zie ik een bloeiende paardebloem.Ik klamp mijn ogen aan haar vast. Haar gele bloem houdt […]

,

contact in tijden van corona

De corona crisis verwijderde me van mijn naasten, meer dan de anderhalve meter.Achter het glas sta ik te zwaaien,afstandelijk en veilig, dit iscontact in tijden van corona. Zacht sijpelt het licht door de luxaflex,het strijkt over het tafelblad,streelt warm mijn gewassen hand.Als ik opkijkzie ik mijn dochteraan de overkant van de straat. Zij, mijn verre […]

,

als grensboom neergepoot

De linde, standvastig staat ze daar,neergepoot als grensboom, een voorloper van eigendomspapieren,als een acrobaat in handstandmet 3 benen in de lucht. Ze grondt zich met medusa haren,als verhoute slangenlijven kronkelen ze de aarde in.Mannen die de regels bepalen,kortwieken haar zijwaartse spruitsels.Waar de uitsteeksels verdwijnen ,haar rondingen verschijnen… Ik stel me dit voor; ’s nachts in […]

,

kip of ei

Wat is er eerder: de gedachte of wat ik zie? Een filmpje over tekenen en wat ik doe met een toevalligheid. Een reminder aan mezelf : “Wat ik zie weerspiegelt een proces in mijn denkgeest”. (ECIM: W325) Voor mij als kunstenaar werkt de kip of ei vraag niet. Er is niet een of of keuze […]

Familie blauwdruk

Blauw, blauw, hemelsblauw… Ik kijk in de lens en maak met uitgestrekte arm een selfie.Mijn kapsel is kort maar niet recent geknipt.Grijs geworden haren waaien opzij door de wind.Dat ik van blauw houd  kun je wel zien: Blauw vest, blauwe lucht en blauwe zee. De natuurlijke loop der dingen Jij en ik, wij liepen achter […]

,

Wat verborgen is aan het licht brengen.

Ik kan fantastisch tekenen. Ik heb het lege papier nog niet neergelegd of mijn potlood begint zacht te trillen in mijn hand. Het potlood is verliefd op het papier en wil het zo snel mogelijk aanraken. Eerst streelt het zacht met langzame bewegingen over de oppervlakte. Maar al naar gelang er meer lijnen zichtbaar worden […]