Bloodlines, een sneeuwtekening.

Bloodlines is het thema wat zich in mijn achterhoofd genesteld heeft als ik naar buiten stap voor verse inspiratie. Buiten is het wit, de lucht een grijswitte deken. Er ligt sneeuw op de heg, en  sneeuw opgehoopt langs de stoeprand. Het wandelpad is sneeuwvrij en blubberig. De paaltjes zijn afgetopt met een bolletje sneeuw, aan het prikkeldraad hangen sliertjes sneeuw als wasgoed aan de waslijn. Wat is dit mooi!

Met mijn hoofd omlaag gericht vanwege het glibberige pad was  de picknicktafel tijdens het voorbijgelopen, buiten mijn blikveld gevallen. Maar opeens, ik weet niet waardoor,  viel mijn oog op de tafel. Een met smetteloos wit gedekte tafel. Als een kraakhelder laken bedekte  een laag sneeuw het hout. Ik zag een mogelijkheid: als op een presenteerblaadje wordt hier een blanco canvas aangeboden: ruimte voor een sneeuwtekening. Met een stokje tekende ik de lijnen in koele bloede. Het was een beetje alsof ik de lijnen aan het figuurzagen was. Kgrrkgrr. Een prachtig geluid. Als je mee wilt luisteren kan dat, ik vind het leuk als jij er ook van kan genieten.

Het leuke van associaties is dat het mag uitwaaieren en niet een logische lijn hoeft te volgen. Met een notitieblok op schoot begon ik deze ochtend zittend op de rode bank mijn werk : kan ik de bloedcirculatie voelen en wat kan ik schijven over bloedlijnen, familielijnen.

Op een gegeven moment voelde ik behoefte aan beweging, hierdoor start vaak een andersoortige inspiratie.

Tijdens een wandeling presenteren vormen of structuren zich die mijn verbeeldingskracht combineert met het thema van de dag. Vandaag is het thema: ‘bloodlines’. En ik herinner me het gezegde: ‘het bloed kruipt waar het niet gaan kan’. En ik zie de zojuist gemaakte sneeuwtekening voor me. De bloedlijnen kruipen zelfs door het pakket sneeuw…krrgkrrg. Kijk en luister (klik hier voor video)

Bloodlines is een soulart thema. Klik de link om meer te lezen over de innerlijke wijsheid van soulart of het volgen van een soulart workshop .