Doornroosje op stap

Negeren of eren?

Ik betrap me erop dat ik de pijn aan mijn voet wil negeren. Ik ben net begonnen met wandelen dus mijn voet kan nog niet pijn doen, is de redenering. Een lacherige gedachte komt in mij op: Maar wacht eens even: misschien is dit ‘het steentje’ in mijn schoen. Een reminder van Jezus  om me te helpen herinneren gefocust te blijven op wat Waar is. Kan ik uit het oordeel en in het nu in liefde blijven? Ik stop, trek  mijn schoen uit, balanceer op één voet en zie daar een doorn door de zool steken.

Een doorn???

Na een moment van verbazing trek ik de doorn eruit en wandel ik verder over de zandweg, langs velden en bomen. Een klein avontuur want ik laat me leiden in het moment. Zonder routeplanner. Vandaag reis ik licht. Een tasje met een sleutel, wat geld, telefoon en een klein flesje water. Vanwege het warme weer ligt dorst op de loer. Ik besluit door te lopen richting een winkelstraat, maar dan ontdek ik dat ik  geen mondkapje bij me heb……Dan maar met een bocht teruglopen:  langs keurig aangeharkte tuinen,  een locotuin en voilá een pad tussen het groen waar  de bloeiende grashalmen me tegemoet wuiven en aan de andere zijde  groene stengels in het gelid staan.

Een rooskleurige herinnering

Het vooruitzicht aan een lekker koel glas vlierbloesem sap houdt de pas erin. Bij aankomst pak ik fijnlijners en papier en teken ik dit miniavontuur op als een rooskleurige herinnering aan een mooie wandeling, niet eentje als een doorn in mijn vlees zittend. Wel geprikt maar niet in slaap gevallen.

Links

Recente Tekeningen en papierkunst zijn te zien op @ellenfaberart

Meer kunstwerken, papercuts, tekeningen, collages, beelden zijn op onderwerp te vinden bij portfolio

Eerdere blogs zijn te vinden bij blogs