oog in oog met Frida

Gemiste kans

Oog in oog met Frida kantelt mijn zelfbeeld. Ik herken iets van haar in mij. In mijn jonge jaren had ik volle donkere wenkbrauwen, ze liepen zelfs lichtelijk door. De maatschappij wees me erop (soms letterlijk met ‘het vingertje’) dat vrouwen geen doorlopende wenkbrauwen en andere gezichtsbeharing horen te hebben. Omdat ik geen buitenbeentje wilde zijn kocht ik een pincet en ‘plukte’ mijn wenkbrauwen. Wat een gemiste kans: Had ik Frida maar eerder leren kennen.

Wat ik leer van kunst kijken.

Met het bekijken van de zelfportretten van Frida vallen de schellen van mijn ogen. Ik leer van haar kunst dat het leven niet gaat over uiterlijk vertoon en voldoen aan normen en waarden. Zij toont me dat het leven van binnenuit geleefd, getoond mag worden. Zij laat me zien hoe krachtig het is om verdriet te verbeelden. Ik vind het bijzonder om haar getekende miskraam onder ogen te komen.

Wenkbrauwen als handelskenmerk.

Frida’s zelfportretten laten me inzien dat uiterlijkheden (zoals lichaamsbeharing) geen stigma zijn. Het is wat het is, een kenmerk, iets wat je ‘eigen’ maakt. Haar wenkbrauwen zijn haar handelskenmerk. Het vergt een actieve innerlijke houding om wat jou kenmerkt je eigen te maken. Accepteren en het met trots uitdragen.

Frida raakt me.

En dan, na al die jaren, sta ik eindelijk oog in oog met Frida Kahlo. Haar schilderijen ken ik van plaatjes. Haar levensverhaal las ik in een boek. Nu zie ik ze van dichtbij; haar ogen. Haar (verf-) huid. Ze komt dichterbij, ze raakt me aan.

Bezoek en ontdek.

Ben je nieuwsgierig naar wat Frida’s schilderijen jou te vertellen hebben? Bezoek de tentoonstelling Frida Kahlo in het Cobramuseum te Amstelveen.

Een overzicht van mijn kunst is te zien bij  portfolio en de meest recente kunst is te zien op mijn instagram account @ellenfaberart

Eerdere blogs zijn te lezen bij blog.