De man met de vuilniszak

Hij draagt wit haar, een geruit overhemd en een opgebollende plastic vuilniszak. De man met de vuilniszak komt vanwaar ik heenloop. In het voorbijgaan vraag ik hem, voor de grap, of hij afval geraapt heeft. Hij stopt en vertelt me dat er twee helmen in de zak zitten. Helmen? Dat is een bizarre bijvangst van een wandeling. Ik pluk weleens bloemen of brandnetels uit de berm. Maar helmen? De helmen lagen, achtergelaten, langs het pad. Hij heeft ze meegenomen want zoiets laat je niet liggen. Er was een nachtelijke feest geweest. Of ik het ook gelezen had in de krant?  De politie was gekomen en had de feestvierende  jongeren weggejaagd.

We staan op een zandpad te midden van maisvelden. Niet echt een plek om te feesten, lijkt me. We spreken over de schoonheid van het landschap. Jammer is dat er door de mais nu geen uitzicht over het veld is. Hij wandelt hier graag, hier voelt hij zich thuis want hier komt hij vandaan. In zijn jeugd woonde hij even verderop en werkte bij de boer hier. (hij wijst naar het landje naast het pad) Hij woont nu een dorp verderop vanwege zijn vrouw, maar hier voelt hij zich thuis. We bespreken het veranderde landschap. In zijn jeugd waren de boerenpercelen kleiner. Op de velden stonden ook bomen en ze werden omzoomd door meidoornhagen. Tegenwoordig wordt het land opgekocht, de hoogstambomen gerooid en de velden, zover het oog reikt, beplant met mais.

Het waait. De lucht is bewolkt maar het is niet koud. Lekker weer om een fris hoofd te halen. Ik vertel dat ik deze wandeling maak omdat het hier open is (en ik wijs omhoog). Geen dreiging van vallende takken zoals in het bos. De verhuurster heeft me gewaarschuwd: ‘Met wind moet je niet gaan wandelen in het bos’…en ze zwaaide met haar vinger heen en weer. Na een winderige dag ligt het bewijs voor handen, of beter gezegd: voor je voeten. Het bospad ligt dan bezaaid met afgevallen takken.

Hij luistert, knikt en geeft me een tip. ‘Als je het hoort kraken, loop dan naar de stam van de boom’. ‘Dat klinkt logisch’, zeg ik. Hij lacht: ‘Ja, een tip van een brandweerman’. We maken aanstalten om elk onze weg te vervolgen. De man met de vuilniszak verzekert me dat verderop, voorbij het maisveld, een uitzicht is waar ik kilometers ver kan kijken.

Ontmoetingen en de natuurbeleving tijdens wandelingen zijn vaker gebruikte thema’s in mijn blogs.

Meer blogs: www.taalvanijnhart.nl/blog

Meer tekeningen zijn te zien op instagram en bij portfolio (zie ook menubalk)