werk aan de winkel

Deze zaterdagochtend hang ik niet op de bank maar hup in de benen! Er is werk aan de winkel. Even later loop ik, net als velen, in de kringloopwinkel. Ik loop linea recta naar de tijdschriften kast want ik wil zo snel mogelijk weer buiten staan met een flinke stapel kleurige tijdschriften . Binnenkort ga ik een soulart workshop geven en een collage maken is naast schilderen een fijne manier om intuïtief te werken. Helaas de schappen zijn bijna leeg, dat is balen. Met de auto rijd ik (sacherijnig) naar de kunstenaarsbenodigdhedenwinkel voor papier en ecoline . Hobbeldebobbel rijdt de auto. Is dit het wegdek of is het iets anders? Ik parkeer en onderzoek de rechtervoorband. Een spijker! Zo eentje die je met een antikrasdopje in een stoelpoot slaat. Boos strek ik mijn hand uit om het dopje uit de band te trekken. Net op tijd bedenk ik dat de spijker het gat tijdelijk afsluit en ik misschien nog thuiskom. Zonder spijker zit er zeker een gat in de band en zal die in een mum van tijd leeglopen. Wat moet ik doen? Wie kan ik om hulp vragen? Google vermeldt dat de snelfixgarage dicht is op zaterdag. Gelukkig helpt M. van Kunstkader me, hij neemt me door de achterdeur mee naar een andere garage. En vraagt: Kunnen jullie haar helpen? Deze mevrouw is een klant van me en haar auto heeft een spijker in de band. Ze knikken van ja en als ik de auto voorrij buigen 4 mannen zich naar de voorband en gaan samen aan het werk. Hopla,spijker eruit,  een priem erin, gat vergroten, een rubber prop erin en klaar is kees. DANK JE WEL!

Het moraal van dit verhaal…er is een andere manier om naar de wereld te kijken. Zonder aansporing dat er veel tijdschriften aanwezig waren, was ik niet naar de kringloop gegaan, had mijn auto geen lekke band gekregen en had ik niet ervaren hoe aardig en behulpzaam sommige mensen zijn.