©ellenfaberActivatie van levenskracht
Geknotte plataan.
Mijn afgeknotte takken stompen
als gebalde vuisten naar de grijze lucht.
Vader, vergeet me niet, laat me hier niet alleen,
met mijn klompvoet staan op deze plek,
waar vogeltjes over het grastapijt trippelen
en poezen zich languit op hun rug rollen met gebogen pootjes.
Ik voel me zo kaal en ingeperkt.
Maar wacht eens even, ik voel het weer kriebelen
onder mijn stam, het stroomt.
Ik ben niet mijn stam, mijn afgeknotte takken en klompvoet,
ik ben het stromende sap binnenin,
de in- en uitademing van levenskracht.
Activatie van levenskracht
Elke dag verlang ik naar het moment waarop,
het zonlicht me aanspreekt en ik,
omlaag kijkend, onze conversatie aan mijn voet
als een schilderij met lange halen opgetekend zie worden.
Ik weet, het gaat dieper, veel dieper dan dat.
Ongezien maar werkelijk waar,
is er een activatie van levenskracht.
Er is een tinteling in mijn takken.
Kriebelende lichtgroene vingers,
wuivend in de warme luchtstroom.
Ik ben het kanaal, verbinding tussen boven en onder.
Elke dag adem ik ons groter en groener.
2 juni 2021 Ellen Faber
Een geknotte plataan is gekandelaberd.
Ik ga dit prachtige gedicht nog vaak lezen.
Ietje, Jouw woorden laten mijn hart zingen, aangeraakt door dit compliment!
Helemaal verrast dat je ook zo goed kunt dichten. Wat een getalenteerd iemand ben je toch. Erg mooi.
Tonny, Soms stromen er woorden uit de pen, een andere keer tekeningen.
Je maakt altijd van die prachtige knipsels. Bedankt voor de nieuwsbrief.
Roosje, Het maken is soms een hele uitdaging maar als het lukt is het fijn om te delen.
Wat een prachtig gedicht over de geknotte plataan. Taal- en tuinkundig gezien is een geknotte plataan gekandelaberd, maar er is bijna niemand die het werkwoord kandelaberen kent. Dus geknot is qua beeldspraak sterker. Geweldig, hoe de plataan het leven hervindt in zichzelf, door naar binnen te voelen. Dat naar binnen voelen, is precies waar ik mij dit afgelopen jaar mee bezig heb gehouden. Levenskracht laten stromen. Verbinding ervaren met hemel en aarde. En daardoor weer veel liefdevoller verbonden met je mede schepsels. Zo herkenbaar.