zussen zeegeluk

Snel kleedt zij zich uit, verlangend naar zeegeluk,
loopt ze op blote voeten de witschuimende branding tegemoet.
Golven rollen over haar voeten, slaan tegen haar buik.
Ze geeft zich over aan de omhelsing van de zee. Als aan een geliefde.
Zelfs vanaf een afstand zie ik het moment plaatsvinden,
het oplichten van haar blijdschap.

Met trouwe hondenogen

Ik kijk haar na, natgeregend, huiverend
met ijskoude vingers druk ik op het knopje en leg haar geluksmoment vast.
Rillend wachtend op het moment dat ze terugkeert,
als een stralende zeenimf.
Een moment later lopen we verder,
2 zussen in natgeregende winterjassen.

Verbonden met haar laat ik de taal van mijn hart spreken. Ik ervaar de zee heel anders dan zij, mijn zus. Stralend komt zij uit de woeste zee tevoorschijn. Haar geluksmoment leg ik vast zowel via een tekening als met taal. Zo deel ik in haar geluksmoment, zussenzeegeluk.

Diverse kunstuitingen zijn te zien bij : portfolio

Meer blogs zijn te lezen via https://www.taalvanmijnhart.nl/blog

Lees meer over mij bij ; Ellen Faber in de menubalk.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *